Arınmak

Mazlum
Ve mağdur yüreklerden kaçma, arınmaksa niyetin…

Mazlum
Ve mağdur yüreklerde üşümez
Ve tir tir titremezse şayet yüreğin;
Kirlerini dökemez,
Arınamaz kirlerinden ölene değin!..

Takılı

Zorluyor,
Yıllardır zorluyor aklım…
Ve inceldi iyice misinası aklımın, kopmak üzere…
Takıldı yüreğim,
Takılı kaldı o eşsiz gözlere…

Kalın Perdeler

Kapandı maalesef,
İyiden iyiye kapandı tüm açılar!..
Kapattı tüm açıları;
Şan, şöhret, para, kudret
Ve havuzlu kat…
Artık kalplerin de
Zihinlerin de görüş açısında değil hakikat!..

Yürek Büyütmek

Yüreğini büyütmek mi istiyorsun?
Durma!..
Zorla onun sınırlarını;
Her gün,
Her an doldurarak…
Doldur doldurabildiğince onu;
Yaşlı gözlerin altına her gün,
Her an tutarak!..

Tampon

Durma!..
Dilinin
Ve kalemin ucundan,
Hatta gerekirse namlunun ucundan çıkar vicdanını
Ve yaraya bas!..
Öylece kır kalemini vampirin hayalinin;
As onu, as!..

Takvadasın

Ey gafil!..
Şunu bil: Takvadasın…
Durma!.. Bir an evvel takvaya gel
Ve kendinle tanış…
Sırtlanla
Ya da kaplanla değil,
İnsanla yarış!..

Ben Çektikçe

Kimi az çekiyor,
Kimi de çok…
Çekmeyen yok!..

Ben de çekiyorum…
Ve ben çektikçe uzuyor sabır…
Çok fazla işlemez oldu kahır…

Duyan Kim?

Doldu kalplere…
Ve iyice tıkadı kalplerin kulağını;
Haram, şöhret, makam, kudret
Ve yaldızlı yat!..
Ey mazlum! Boşuna bunca feryat!..

Duyan Sağırlar

Çarşı hınca hınç insanla dolu.
Az evvel düştü yine mazlumun yolu.
Haykırdı: Ya Rab!.. Yeter artık!..
Baktım ki, dönüp bakan üç beş kadarcık.
Hasılı, bir kez daha şahit oldum ki,
Kulaklar, kalp kulağının açıklığınca açık!..

Yok

Tok artık, tok!..
Kökü ağızda olan söze karnım tok!..
Yok artık, yok!..
Dil yolunda kalbin ayak izi yok!..

Kapalı Yol

Yağmış yağabildiğince dünya…
Ve tutmuş yolu, bir baştan öbür başa!..
Duyamazsın kalbin ayak sesini;
Ümit etme ey dil, bekleme boşa!..

Kopuk Dil

Kopardı dili;
Kimisinde korku
Ve endişe,
Kimisinde menfaat, kopardı kökten!..
Uzunca bir zamandır ses yok yürekten!..